Er werd eerder met paarden voor een rijtuig gereden dan onder het zadel. Mennen is dus de oudste tak van de hippische wedstrijdsport en wordt nog steeds veelvuldig beoefend. Het mennen werd in 1970 door de FEI (Fédération Equestre Internationale) erkend dankzij de inspanningen van Zijne Koninklijke Hoogheid the Duke of Edinburgh, toenmalig voorzitter van de FEI. Hij organiseerde in 1969 een bijeenkomst waaruit het eerste reglement voortkwam.
Menners zitten op een rijtuig dat wordt voortgetrokken door één, twee of vier paarden. Ze strijden op drie onderdelen: dressuur, marathon en vaardigheid.
Het onderdeel dressuur wordt verreden op een terrein van 100 x 40 meter en duurt ongeveer 10 minuten. De deelnemers worden door vijf juryleden beoordeeld. Bij dressuur draait het allemaal om de rust, de regelmaat van de gangen, de harmonie, de soepelheid, de drang naar voren en de juiste houding van de paarden in beweging. Ook beoordeelt de jury de deelnemer op stijl van rijden, nauwkeurigheid en beheersing van het span, uiterlijke verzorging van de rijder en de groom(s), de staat van onderhoud, de conditie, de onderlinge overeenstemming en verzorging van de paarden, het tuig en het rijtuig.
Voor menner, paarden maar zeker ook voor de grooms die meerijden, is dit het zwaarste en meest spectaculaire onderdeel van de samengestelde menwedstrijd. De marathon gaat over een lengte van ongeveer 15 kilometer en is onderverdeeld in 2 trajecten (A en B) van verschillende afstanden en snelheden. De deelnemers starten om de 5 minuten, Voorafgaand aan het laatsts traject hebben de spannen een verplictte rustpauze van 10 minuten. In het B-traject zijn 7 of 8 hindernissen opgenomen die zich op het hoofdterrein bevinden. Op deze manier zijn ze voor het publiek makkelijk bereikbaar.
Een hindernis bestaat uit maximaal 6 poorten (A t/m F), die gemarkeerd zijn met rood (aan de rechterkant van de poort) en wit band (aan de linkerkant van de poort). De deelnemer dient de juiste alfabetische volgorde van de poorten aan te houden en de hindernis zo snel mogelijk te nemen, want iedere seconde in de hindernis levert 0,25 strafpunt op.
Het laatste onderdeel van de samengestelde menwedstrijd is de vaardigheidsproef. Deze proef valt het best te vergelijken met een springparcours van een concours hippique.
De vaardigheidsproef is bedoeld om de conditie, de gehoorzaamheid en de soepelheid van de paarden na de marathon te toetsen. Maar ook om het vakmanschap van de deelnemer te beoordelen. Het parcours is 500 tot 800 meter lang en bestaat uit maximaal 20 hindernissen of doorgangen. Deze worden gemarkeerd met oranje kegels waarop een bal rust. De afstand tussen de kegels wordt bepaald naar gelang de spoorbreedte van het rijtuig waaraan 30 tot 60 centimeter kan worden toegevoegd. Wanneer een deelnemer bijvoorbeeld een of meerdere ballen afwerpt of de toegestane tijd overschrijdt, dan krijgt hij daarvoor strafpunten.
